Uridine | 58-96-8

Uridine estas pirimidinnukleozido kiu funkcias kiel fundamenta konstrubriketo por RNA (ribonukleata acido), unu el la du ĉefaj specoj de nukleaj acidoj esencaj por la stokado kaj dissendo de genetikaj informoj en ĉeloj.

Kemia Strukturo: Uridine konsistas el la pirimidinbaza uracilo alkroĉita al la kvin-karbona sukerribozo per β-N1-glikozida ligo.

Biologia Rolo:

RNA Konstruaĵo: Uridine estas kritika komponento de RNA, kie ĝi formas la spinon de RNA-molekuloj kune kun aliaj nukleozidoj kiel ekzemple adenozino, guanozino, kaj citidino.

Mesaĝisto-RNA (mRNA): En mRNA, uridinrestaĵoj ĉifras genetikajn informojn dum transskribo, portante instrukciojn de DNA ĝis la proteinsinteza maŝinaro en la ĉelo.

Transiga RNA (tRNA): Uridine ankaŭ ĉeestas intRNA-molekulojn, kie ĝi partoprenas la tradukprocezon rekonante specifajn kodonojn kaj liverante la ekvivalentajn aminoacidojn al la ribosomo.

Metabolo: Uridino povas esti sintezita de novo ene de ĉeloj aŭ akirita de manĝfontoj. Ĝi estas produktita per la enzimeca konvertiĝo de orotidinmonofosfato (OMP) aŭ uridinmonofosfato (UMP) en la pirimidinbiosintezpado.

Fiziologia Signifo:

Neŭrotransmitor Antaŭulo: Uridine ludas rolon en cerba funkcio kaj evoluo. Ĝi estas antaŭulo por la sintezo de cerbaj fosfolipidoj, inkluzive de fosfatidilkolino, kiuj estas esencaj por neŭrona membran integreco kaj neŭrotransmitor signalado.

Neŭroprotektaj Efikoj: Uridine estis studita pro siaj eblaj neŭroprotektaj propraĵoj kaj ĝia kapablo plibonigi sinaptan funkcion kaj neŭronan plastikecon.

Terapia Potencialo:

Uridine kaj ĝiaj derivaĵoj estis esploritaj por eblaj terapiaj aplikoj en neŭrologiaj malsanoj, inkluzive de Alzheimer-malsano kaj humormalsanoj.

Uridina suplementado estis esplorita kiel strategio por subteni kognan funkcion kaj mildigi simptomojn asociitajn kun neŭrodegeneraj malsanoj.

Manĝfontoj: Uridine troviĝas nature en diversaj manĝaĵoj, inkluzive de viando, fiŝo, legomoj kaj laktaĵoj.